20 Eylül 2009 Pazar

kan var bütün kelimelerin altında Umulmadık bir gün olabilir bugün.



elimde Cemal Süreya dokunmaya kıyamadığım; parmaklarımın izi kalır diye kapakta. tüm yaralarım içinde biliyorum, geride bıraktığım ve gerisinde kaldığım yaşam dakikalarım. aptal gök gürlüyor! ve ben barriers dinliyorum anamın temasından!! ben her zamanki gibi huysuz, lanet bir kız çocuğu, gözü yaşlı; önlüğünde çikolatalı kek parçacıklarıyla. tadı ananemden kalma ama anamın eli değmiş ununa. sonya yine Cemal Süreya..





o öper göğsümden, o koklar saçlarımdan hiç korkmadan benden, sen yerine! o'nun elleri bedenimin içine işler; senin yüzeysel dokunuşlarına karşı. o'nun elleri istanbullardır, komşulardır, garsonlardır, şaraplardır sonra, sınır çizgimdir, samimimdir.





kadınlar vardır o'nun içinde,
birbirine düşman, birbirine kardeş.



adamlar barındırır binlerce içinde,
birbirleriyle el ele, birbirlerinden habersiz.





sadece bir noktaya kalmış iş o'nun nezdinde, sevda'ya. şimdi ben okuyorum ya sevda sözleri'ni.

3 yorum:

Adsız dedi ki...

Tanrı;

1001.gece şairi yarattı.
1002.gece Cemal'i.
1003.gece şiiri okudu Tanrı.

başa döndü sonra,
kadını yeniden yarattı.

Burak Özkan dedi ki...

taze deri kokan kadın, adamın baş belası oldu.

Deniz dedi ki...

ww.'a : http://siir.gen.tr/siir/c/cemal_sureya/gocebe.htm

burak özkan'a
http://www.siirleri.org/siir/3995/%DClke.html