2 Mart 2010 Salı

muhteşem soyunmalar

ah bir gün dahi bocalamadan geçmedi.

kozandan çıktın mı anlamak için?

insanlar nefeslerini üflemiyorlar artık kozalarının ve kozalarımızın içine. insanlar artık nefes almadan kusmaktalar yeryüzüne.

böylesi yoğunlukta yaşayanlar için gündelik yaşam bir koca öpücüğü kadar hafif ve geçici. şimdi birinci olmayan kocamın öpücüğüdür koca yanağım. şimdi birinci olan kocamın dokunuşudur zaptedilemeyen parmaklarım. şimdi bu üvey bakışlar ne sana giydirildiğinde içimi açar ne koluma takıp gezdiğimde yaz kokusunu salar

balkona.

ne çirkin bir kadındır bu sylvia plath ve ne şanslı,

her sene 13 ekim'de hayata döndürülmek istenenin sayesinde.

"ben babamın yuvarladığı çığın altında kaldım."