19 Eylül 2009 Cumartesi

jamais vu..



ayaklarım yalın, ruhum yalın
bir tek giydiğim üzerime
bir parça bedendi
bir de damlası yağmurun başıma örtü.




benim saçlarımda kabaran yağmuru
içmek isteyen sevgililerimden
iklimsiz bedenlerimi
koklamak isteyen babalarımdan
daha azdır elma kurtları
baranın yeşerttiği dallarda
ama ben hiç yakınmadım
hepsine teşekkür ettim figan ile
çarparken kapıları




"hoşçakalın!





Hiç yorum yok: