25 Kasım 2009 Çarşamba

human nature

edindiğim azıcık deneyim bana gösterdi ki, kimse herhangi bir şeyin efendisi değildir, hepsi sadece bir yanılsamadır, maddi zenginlikler de, ruhsal zenginlikler de. çantada keklik sandığını kaybetmiş olan kişi (ki bu başıma sık sık geldi), sonunda hiçbir şeyin ona ait olmadığını öğrenir.

ve hiçbir şey bana ait değilse,

..

(bekle)

4 yorum:

Burak Özkan dedi ki...

felsefe sürecinde level 1.

Deniz dedi ki...

level 2;

(bkz: Schiller mit Heppner - Dream Of You)

(link: http://www.youtube.com/watch?v=_eE82K7gC-4)

SURREALISM dedi ki...

Ve hiçbir şey sana ait değilse, sahip olduğun eksikliği yaşatmaya bak...

7 yaşındayken (1982), Yeşilyuva apartmanının kömürlüğününe bakan yükseltide bir çocukla oturuyordum. Çocuk bana dedi ki 'bu kömürlükte öyle bir çizgi roman var ki gördüğünde anneni bile unutabilirsin.' O zamanlar param vardı ve ona tam 2.5 lira verdim, bana o çizgi romanı kömürlükten çıkarsın diye. Çocuk parayı aldı ve gitti. O zaman bu zamandır hala onu bekliyorum, sahip olamadıklarımla kendimi zenginleştiriyorum, avutuyorum, eksiltiyorum...

Deniz dedi ki...

on bir yaşımdayken, oğlanın biri gelip benden ödünç kalem istediğinde bir hata yaptım zaten; o gün bu gündür, insanın karşısına bazen ikinci bir fırsatın çıkmadığını ve dünyanın sunduğu armağanları kabul etmenin daha iyi olduğunu biliyorum. tabii böylesi tehlikeli; ama, buraya kadar yaptıklarım ve yazdıklarım tehlikeli değil miydi? birine ya da bir şeye sahip olmak zorundaysam, öncelikle kendime sadık davranmalıyım. gerçek x*'i arıyorsam, karşıma çıkan ortalama x'leri defterden silmeliyim.

...

ve hiçbir şey bana ait değilse, benim olmayanlar için kaygılanmamın gereği de yok demektir; bugün ömrümün ilk (ya da son) günüymüş gibi yaşamam daha doğru.

*x: hakikat, aşk...