Yatağımda küçük bir kız. Yanına yattığımda uyanır gibi oluyor. "Anne, ağzım öpücüklerle dolu".*

Büyüdüm. Gene de zaman zaman, benden başka herkesin bir birlikteliğin parçası olduğu inancı içinde kendimi hâlâ grubun dışında hissediyorum.*

**Liv Ullmann,
Değişim
Afa Yayınları,
İstanbul 1988
s. 34