ve tüm bu geçen zaman boyunca kendime ne yapmaya gayret ettiğimi anlayamadım. aynamdaki o gülüşte bir hançer vardı, kaç yıl oldu hala hatırlarım.
şimdi aklıma gelmiyor; ama bir yerde bir şey unuttum ben, bu gün.
arzularınla, eylemlerini ve cesaretini denkleştirmeye korkuyor musun yoksa? hem yaşamın en değerli süsü dediğin şeyi istiyorsun hem de korkaklığı kabul ediyorsun. hem de çok istiyorum, ama alamıyorum diyorsun...
bu işi yapmaya cesaretin varken insandın.
..ve beynin muhafızı bellek, buhar olur.
üff ne aptalca!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder